Οικονομική Κρίση : Η Ελλάδα, οι Έλληνες και η έννοια της Αυτοκριτικής

Απ΄το 2008 η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει την χώρα μας , η Ελλάδα αναφέρεται από όλον τον κόσμο και από τότε μέχρι και σήμερα κάθε τόσο γίνεται λόγος για τη διάσωση της, την έξοδο της από την Ευρωζώνη και όλα τα συναφή. Έκτοτε, αρχίζουν να αλλάζουν πολλά που ούτε καν είχαμε φανταστεί πως θα μπορούσαν να συμβούν : Αριστερή κυβέρνηση, οξύμωρο αλλά πραγματικό άνοδος της ακροδεξίας, οικονομικά σκάνδαλα, διώξεις και μια τεράστια αλλαγή στον κοινοβουλευτικό χώρο.

Στην Ελλάδα λοιπόν της κρίσης και των αλλαγών τελικά ο Ελλήνας αλλάξε, έμαθε απ'τα λάθη του παρελθόντος ή απλώς έμεινε αλώβυτος ;

Ας προσπαθήσουμε να βάλουμε μια σύντομη αφετηρία και να ξεκινήσουμε : Ήταν η περίοδος πριν απ΄το 2008 μια φυσιολογική περίοδος για την Ελλάδα σε οικονομικό επίπεδο;
Η τεράστια ασυδοσία που κυριαρχούσε τόσο στο πολιτικό-οικονομικό πεδίο, όσο και στο κοινωνικό-οικονομικό πεδίο ήταν μαθητικά βέβαιο πως κάποια στιγμή θα οδηγούσε στο αδιέξοδο. Δάνεια, σπίτια, αμάξια, πολυτελής διακοπές όλα στον πληθυντικό και στον υπερθετικό βαθμό. Είχε τη δυνατότητα η ελληνική οικονομία να είναι τόσο δαπανηρή; Φυσικά, ας μην ξεχνάμε την οικονομική ασυδοσία και των πολιτικών μας. Το έρωτημα μου είναι το εξής λοιπόν : έχει ο Ελλήνας αντιληφθεί πως η σημερινή οικονομική κατάσταση δεν είναι μόνο γέννημα της πολιτικής , αλλά ότι έχει και ο ίδιος ευθύνες για το σήμερα; Είναι η κατάσταση πριν το 2008 ιδανική ή μήπως ήταν μια φούσκα που ήταν θέμα χρόνου να σκάσει; Είναι ο Έλληνας σήμερα πολιτικά πιο ώριμος για να αντιληφθεί πως πολλά απ' αυτά που υπήρχαν ως εξτρά στη ζωή του δεν θα έπρεπε ποτέ να υπάρξουν; Τέλος , ο Έλληνας σήμερα αντιλαμβάνεται πως όταν παίρνει ένα δάνειο είναι ορθό να μπορεί να το αποπληρώσει;

Φυσικά, όλα τα παραπάνω δεν αντικατοπτρίζουν όλη την κοινωνία , αλλά δυστυχώς ένα μεγάλο κομμάτι απ΄αυτήν. Αυτό που με αποσχολεί είναι σε τι βαθμό τελικά η οικονομική κρίση ήταν αναγκαίο κακό.Τί μπορεί να μάθαμε απ' αυτήν και εάν μπορέσαμε ή μπορούμε να εξελιχθούμε μέσα απ΄αυτήν ως λαός αποβάλλοντας τη νοοτροπία του φταίνε πάντα οι άλλοι και αναλαμβάνοντας αρχικά τις δικές μας ατομικές και έπειτα συλλογικές ευθύνες.
Όταν κάποια στιμγή ανακάμψει η οικονομία θα έχουμε γίνει καλύτεροι στο σύνολο μας ή θα γυρίσουμε στην ασυδοσία ξανά, άρα μια επικείμενη καταστροφή θα είναι εκ νέου δεδομένη; Η αυτοκριτική είναι μία λέξη που δεν εμφανίζεται συχνά στην Ελλάδα , ίσως είναι και η λέξη κλειδί που απαιτείται για μια εκ νέου εκκίνηση σαν κοινωνία βασισμένη σε γερά θεμέλια.